Kontynuujemy nasze RP

BOOyaki: <klnie cicho pod nosem, po czym mówi> Jak zwykle żałosny... Kryje się za swoimi poplecznikami. Czego innego można się spodziewać po takim obwiesiu?

<jeden z psów rzuca się na BOO, ten posyła go z powrotem do piekła jednym płynnym cięciem; na Inkwizytora rzuca się kolejny demon, tym razem nie w pojedynkę; BOO zgrabnie unika szczęk pierwszej bestii, lecz druga łapie go za nogę, z mocą rzucając o najbliższą kupę gruzu>

BOOyaki: <opierając się na mieczu, powstaje, mówiąc do siebie> Muszę poważnie przemyśleć, czy ten świat jest wart takiego wysiłku...

<pieskie demony nie tracą inicjatywy i już w czasie wypowiadania tych słów były przy nim; wojownik złapał miecz mocniejszym chwytem i rzucił się między bestie, pierwszą trącając ostrzem lekko, by drugą uderzyć z wielką siłą; kolejny pies rzucił się na plecy BOO, ale ten szybkim i zdecydowanym ruchem strącił go, po czym przeturlał się kawałek w drugą stronę; następny demon szarżował na Inkwizytora, lecz ten zwinnie przeskoczył przez niego, tnąc mieczem w kark>

<BOOyaki, ciężko dysząc, odparł natarcie kolejnego psa, przecinając jego paszczę wręcz na pół, ale zmęczenie dało się we znaki - następna bestia była za szybka, wojownik nie zdążył się osłonić i potężna łapa demona uderzyła w klatkę piersiową, odrzucając na parę metrów ogłoszonego Inkwizytora>

BOOyaki: <odzyskując resztki sił> Musi być na nich jakiś sposób... <uważnie spojrzał na lewą rękę, uśmiechnął się w swój paskudny sposób i powiedział> Co by nie mówić o nim... To dzięki niemu teraz mam jakieś szanse. Dziękuję, Crayon.

<z tymi słowami, BOO wstał, lekko kulejąc przeszedł kilka kroków i zagwizdał, momentalnie przybiegło ku niemu kilka demonicznych psów; ten, niewiele myśląc, skoczył do pierwszego i złapał lewą dłonią za kark, z impetem rzucając go w pozostałe; demony, zdekoncentrowane śmiałością człowieka, nie spostrzegły, gdy ten sam wojownik znalazł się pomiędzy nimi, szlachtując je mieczem wraz z dziwną ręką>

BOOyaki: <dobijając jednego z ostatnich psów, krzyczy, głęboko i ciężko oddychając> Pokaż się, pokaż! Mięso mi się skończyło, mój przyjacielu!

(NA POLU BITWY)
<Pojawia się na polu bitwy, a tuż za nim, cztery ciała>
<Obserwuje walkę i TheMo, i BOOyakiego z daleka>
Crayon: A teraz zobaczmy Was...
<Jedno z ciał zbiera manę, by odzyskać siły>

<Xalex skrzyżował miecze blokując miecz BOO pomiędzy nimi>

Xalex: Czy każdy Inkwizytor dostaje erekcji o myśli zabiciu demona? Tak bardzo tego pragniesz BOO? To śmiało, zabij mnie! Zapewne odkąd wiesz, że posiadam moce demonów korciło cie by mnie zabić. Nie wiem czemu tak długo się powstrzymywałeś. Może bałeś się mojej mocy? Kto to wie? Nic dziwnego, że zostałeś tym Wielkim. Zostaje nim podobno ten co ma największą obsesję na zabijaniu demonów. Ale coś ci powiem. Tego demona nie zabijesz!

Ostatnio edytowany przez Xalex02 (2013-08-11 04:26:57)

(NA POLU BITWY)
Crayon: Czas zrealizować mój plan. Ja się tu zabawie, a Wy pójdziecie po nich...
<Każde z ciał zaczyna się kierować w stronę z każdego z króli>
Crayon: Pojedynczo, ale rade sobie powinni dać...
<Spoglądając na Themo>
Crayon: Nie obejdzie się bez mojej pomocy
<Tworzy kule z częścią mocy Derendera>
<Kula leci w stronę Themo i uderza go, wchłaniając się w niego>
Crayon: Mam nadzieje, że to docenisz, Themo...

Ostatnio edytowany przez Crayon (2013-08-11 04:34:05)

Kiedy Galatos zbliżał się z zamiarem zabicie Themo ten dostał kulą mocy od Crayona.
Dzięki stary druhu.
Natychmiast wstał, zebrał bronie i odskoczył od demona. Posłał w jego kierunku Getsugę, którą ten rozbił jednym machnięciem.
Galatos: Myślisz, że mnie pokonasz czymś takim? Hahaha! Może dostałeś trochę mocy, ale nie na długo.
Demon ruszył szarżą do ataku. Themo wiedział, że nie zdoła sparować tego ataku, więc przyjmując energię ciosu odskoczył do tyłu i posłał drugą Getsugę, która zostawiła tylko rysę na jego zbroi.
W ten sposób prędzej wyczerpie całą energię, niż go zranię.
Galatos znów ruszył do ataku. Łowca przygotowywał się do uniku.

BOOyaki: <uniknął pierwszego cięcia, po czym sparował Bastionem drugi atak i zwrócił się do Xalexa> Męczysz mnie. Czas najwyższy, byś już wrócił do domu...

<z tymi słowami, BOO błyskawicznym ruchem sięgnął po jeden z dodatkowych pierścieni z torby, założył go i spojrzał się uważnie na demona; skreślił obszerny znak ręką i posłał w stronę Xalexa serię małych kulek energii, które po kontakcie z demoniczną skórą wypalały dziury niemalże na wylot>

<BOOyaki zdążył skreślić znak wzmocnienia i lekko uskoczyć, ale demon sięgnął go; Inkwizytor odleciał kawałek, lecz wylądował zwinnie na nogach>

BOOyaki: Ou... Przyjacielu, ciągle sądzisz, że to dla twej mocy czy demonicznej natury toczę tę walkę? Nie.. Jeszcze nie zrozumiałeś, iż ta twoja wojna jest powodem?

<na wszelki wypadek, BOO przygotował silny ochronny znak>

BOOyaki: Skończ to! Wycofaj swe demony, a obiecuję ci, że złożę miecz i jeszcze dziś wypijemy za przyjaźń! Naszą przyjaźń...

<pył po wybuchu opada; w średniej wielkości kraterze leży nieruchome ciało wojownika, lecz po kilku sekundach niepewności słychać jęk, BOO obrócił głowę z trzaskiem karku i wstał, chwiejnie utrzymując się na nogach; wcześniej przygotowany znak zniwelował sporą część obrażeń>

BOOyaki: Ahh... Kurwa... <słowa kierując do Arhella> Słuchaj, cieciu. Nie wiem, skąd się tu wziąłeś, ale ja z tobą nie chciałem rozmawiać. Z łaski swojej - schowaj się i daj mi pogadać z Xalexem.

<BOO złapał mocniej miecz, spojrzał się prosto w oczy demona i rzucił na niego, zalewając falą błyskawicznych ciosów, korzystając z całego swego kunsztu, wspomaganego przez wręcz nadludzko silne i szybkie ciało>