Kontynuujemy nasze RP

(NA SKRAJU WYZIMY)
<Zamaskowana postać stoi przed Zakonem Mieczy Ognia i wchodzi po krótkiej chwili przez schody, zabijając wszystkich po cichu, aż do wejścia do głównego budynku>
Zamaskowana postać: Dość łatwe <Wchodząc do głównego budynku, na końcu którego siedzi na tronie Wielki Azhar, a przed nim jego najlepsi wojownicy, słuchając jego przemowy>
Wielki Azhar: Kogo powitaliśmy w naszych progach... Zapewne nie poinformowałeś ludzi przy bramie, że wchodzisz...
Zamaskowana postać: Przyszedłem po Wasz sekret. Jest mi potrzebny. Jednak, możesz mi pomóc oddając z własnej woli, a wtedy przyczynisz się do wygrania z tyranią dwóch króli... Zamierzam zjednoczyć ten świat, naprawić go!
Wielki Azhar: Naprawdę jesteś tak głupi by przychodzić z taką propozycją? Jaką masz czelność by prosić o świętą moc!? Musze Cię zawieźć, ale nie mieszamy się w żadne wojny.
Zamaskowana postać: Jeżeli nie dostanę go z Twojej woli, wezmę go siłą, starcze...
Wielki Azhar: Dziwie się, że ktoś, coś, jak Ty grozi mi, i to przy moich najlepszych wojownikach...
Zamaskowana postać: Nie wiesz kim jestem... Jestem... Crayon, następca legendy...
<Za zamaskowaną postacią pojawia się sześć postaci>
Wielki Azhar: Czyli zawitałem prawdziwą Legendę w moich progach. Żałuje, że Wielki Mistrz nie zostawił Cię wtedy, a wziął w swoje barki. Teraz jesteś takim czymś...
Zamaskowana postać: Myślę, że to koniec pogaduchy... Niestety, teraz zginiecie!
<Każda z postaci wysuwa z rękawa ostrze i rusza na Wielkiego Azhara>
Wielki Azhar: Ja się nim sam zajmę! <Wstając>
<Wielki Azhar wyciąga swój miecz, który zmienia się w miecz ognisty>
Wielki Azhar: Pokażę Ci moc ognia. Prawdziwą moc ognia!
<Miecz zaczyna przybierać kolor niesamowicie skupionego ognia>
<Wielki Azhar rusza na Zamaskowanego>

Ostatnio edytowany przez Crayon (2013-08-18 00:49:31)

<Pomnik BOOyakiego>

Arkos: Piękna rzecz. Aż szkoda... Ale słóżba nie dróżba. Vilgor? Chcesz czynić honory?

Vilgor: A mam jakiś wybór?

Arkos: Czemu jesteś taki wobec mnie? Próbuję być miły i się z wami zaprzyjaźnić. Co z tego, że jesteś moim sługą? Wcale cie tak nie traktuję ale... <poważny i przygnębiony głos> Jeśli chcesz mogę zacząć.

Vilgor: Jesteś dla mnie zagadką Arkos.

Arkos: <agresywny głos> Mam do gdzieś! Pospiesz się i ropierdol to

<Vilgor uniósł swój miecz po czym wykonał jedno poziome cięcie>

<cały posąg rozpadł się na kawałki>

Vilgor: Nie boisz się, że mogłem przez przypadek zniszczyć klucz?

Arkos: <spokojny głos> Nie. Tych klucz nie da się tak po prostu zniszczyć. A teraz...

<Arkos wyciąga dwa klucze>

Arkos: ... rodzeństwo się odnajdzie.

<klucze trzymane przez Arkosa zaczęły świecić mocnym światłem>

<wśród gruzów zaczęło powstawać identyczne światło>

<Arkos wycignąl rękę>

<wykonał zamach po czym wszystki głazy poleciały w powietrze>

Vilgor: <myśli> Telekineza? Nie to musi być coś innego...

<bierz klucz po czym wszystkie 3 chowa pod płaszcz>

Arkos: Chodźmy zanim ktoś zauważy co zrobiliśmy...

(W ZAKONIE MIECZY OGNIA)
<Wojownicy nacierają się na siebie>
<Ogniste ostrze Azhara tworzy wielką falę ognia lecącą na zamaskowane postacie>
<Postacie unikają fali i docierają do Azhara>
<Wielki Azhar jedną z zamaskowanych postaci spala jednym uderzeniem, tak potężnych, że aż czuć było wytryskająca energie z miecza, a kolejne dwa poważnie rani, po czym robi unik do tyłu>
Wielki Azhar: Zabiłem już trzech. Po takiej legendzie spodziewałem się więcej...
<Za zamaskowanym pojawia się znów trzy postacie, dopełniając>
Wielki Azhar: Cholera, jak to możliwe? Przecież ja...
Zamaskowana postać: Nie doceniasz mnie, a do tego ten atak widzę mocno osłabił Cię. Był potężny... Takie ilości magi w jednym ciosie. Niesamowite...
Wielki Azhar: Jestem zaszczycony, że taka legenda mi tak prawi, jednak... I tak Cię zabije. Nie oddam daru!
<Zamaskowane postacie znów atakują, teraz w szerokim szyku>
<Miecz Azhara osłabł skupieniem mocy>
<Azhar przez niemożliwość skontrowania tak szerokiego ataku, znów tworzy falę wbijając miecz w ziemię, niszcząc aż cztery postacie, a dwa z ciał unikają w powietrzu>
Zamaskowana postać: Nieźle... Ale nadal osłabłeś...
<Miecz Azhara znowu osłabł>
<W powietrzu pojawia się cztery postacie>
Wielki Azhar: Rozumiem. Teraz Cię pokonam!
<Wielki Azhar skupił całą moc i uderzył wielką falą w postacie, które były w górze, trafiając we wszystkie na raz, i spalając je>
Wielki Azhar: To koniec!
<Miecz Azhara tak osłabł, że tli się na nim tylko płomyk>
<Z Cienia wychodzi Zamaskowana postać>
Wielki Azhar: Jak Ty!? Ciebie w ogóle można zabić!?
Zamaskowana postać: To koniec dla Ciebie...
Wielki Azhar: Rozumiem, Ty nie jesteś... <Zamaskowana postać wbija miecz w gardło Azharowi. Przez jego wyczerpanie nie mógł szybko zareagować>
Zamaskowana postać: Wasz Mistrz poległ! Mam nadzieje, że na znak honoru, dacie sobie spokój!
<Ruszając do tronu, a zza tronu wyciągając dar>
Zamaskowana postać: Tak jak myślałem. Nie zaatakujecie...

Ostatnio edytowany przez Crayon (2013-08-18 01:49:06)

(W ZAKONIE MIECZY OGNIA)
Zamaskowana postać: Znowu się spotkamy, BOOyaki. Nie spodziewałem się tak szybkiego spotkania, ale... Dobrze. Odpowiem na Twoje pytanie, bo i tak muszę odsapnąć.
<Usiada na tronie>
Zamaskowana postać: Jestem tu po jeden z fragmentów układanki. Chcę odbudować świat, na taki, jaki dałem mu szanse być, a który nie wykorzystał. Chcę zabić króli i przejąć władzę, na taką, która powinna być od dawna. Jedna i zjednoczona! A to coś przysłuży mi się do wygrania wojny, którą wywołam, którą wygram dzięki temu. Odrodzę Mroczne Bractwo w blasku! Ja będę nowym porządkiem!

Ostatnio edytowany przez Crayon (2013-08-18 02:03:11)

<BOO ułożył miecz Azhara na jego piersi, układając jego dłonie na rękojeści>

BOOyaki: <rzucając w eter> Zasłużył na godny pogrzeb. <przerzucając wzrok na zamaskowanego, wiercił go chwilę oczami, podejrzliwie próbując coś spostrzec> Chcesz przejąć władzę?

<mówiąc to, Inkwizytor wykonał kilka kolejnych kroków w stronę tronu>

<BOOyaki zlustrował spojrzeniem przybysza>

BOOyaki: Wybacz, cieciu, lecz to jest przyjęcie zamknięte. Tylko dla wybranych gości. Poza tym - nie podoba mi się twoje podejście... Nie podoba mi się ten kurewski świat. Nie po to prawie trzydzieści lat temu ryzykowałem życie! Nie po to oddałem wolność, by teraz to zniszczył ktoś taki, jak ty! Świat nigdy nie będzie doskonały... <wyciągając Ostatni Bastion z pochwy> ... ale nie potrzebuję tu kolejnego świra.

<na ostrzu Bastionu widoczne są dziwne świecące żyłki energii; Inkwizytor nie podniósł jeszcze klingi, czekając na reakcję przybysza>

BOOyaki: Czego tu chcesz?

(W ZAKONIE MIECZY OGNIA)
Zamaskowana postać: Tak, BOOyaki, chcę przejąć władzę! Chcę być nowym pokojem!
<Spoglądając na cień>
Zmarnowali szansę, ale dlaczego? Bo zamiast sam wziąć sprawy w swoje ręce, gdy dałem im
szansę, to odszedłem i oddałem władzę temu głupcowi. Teraz będzie inaczej, a mój dodatkowy zapasowy plan...
<Patrząc na przyzwane trumny>
Zamaskowana postać: Jak Ty... Cholera, kim Ty jesteś!? <Wyraźnie zdenerwowany>
<Za Zamaskowanym pojawia się sześć postaci>

Ostatnio edytowany przez Crayon (2013-08-18 12:15:52)

Xalex: <zdenerwowany> Kogo nazywasz głupcem Crayon?! Myślisz, że tego nie słyszałem?!

Arkos: Ale po co mamy się derwować Crayon... Ksinter bądź tak miły i zamknij prawe oko bo Crayon zdenerwuje się jeszcze bardziej. Chce ci tylko uświadomić Crayonie, że ty też, nie będziesz żyć wiecznie. Gdy umrzesz wojny nastaną ponownie. A może się to nawet stać za czasów twego życia. Kto wie. Ludzka rządza władzy nie zna granic. Strach w końcu przestanie ich nękać. Tak był, jest i będzie. Dlatego odbiorę im ten świat na który sobie nie zasłóżyli.