Kontynuujemy nasze RP

<Wyzima, hotel>

Ragner: <pijany głos> Widzicie moje panie. By ustawić się tak dobrze jak ja trzeba mieć różne znajomości... hip...

<nagle do pokoju wpadł wielkiej postury mężczyzna padając na ziemię i rozwalając stół>

<do pomieszczenia weszła osoba w czarnych długich włosach, czarnym płaszczu oraz kapelusza a także w białej uśmiechającej się masce>

Ragner: Co do kurwa....

Mężczyzna: Panny mogą już sobie iść. Ja i pan Ragner mamy pewne sprawy "biznesowe". '

<wszystkie dziwki wybiegły z pokoju wrzeszcząc>

Ragner: Coś ty za jeden do cholery. Gadaj kto cie przysłał. Wy wszyscy chcecie mojej kasy wy skur...

<nie zdążył dokończyć gdyż czarna postać przyłożyła mu sztylet do gardła>

Mężczyzna: Nie chce twojej kasy. Potrzebuje twoich znajomości.

Ragner: Jakich kurwa znajomości?

Mężczyzna: Muszę się dostać do biblioteki w Oxenfurcie ale tam mają dostęp tylko członkowie. Ale ty masz wszędzie znajomości. Podaj mi osobę która mnie tam wpuści.

Ragner: A jak nie to... <nagle poczuł jak zimna stal jeszcze bardziej zbliża się do gardła> Dobra! Ewanlio. Ta osoba cie wpuści jeśli powiesz jej, że cie przysyłam.

Mężczyzna: Widzisz? To nie było takie trudne... <chowa sztylet>

Regnar: A czego chcesz w tej... Czekaj... Ty jesteś... Kaliot mówił mi o tobie. Zarżnąłeś Rokosa bo nie chciał ci pomóc. <pijacki śmiech> Ty wierzysz w tą bajkę o kluczach? Ha ha ha! Dobre. Niby taki twardziel a w bajeczki dla dzieci wieży! Ha!

Mężczyzna: Lubię bajki. Sprawiają, że możemy w coś wierzyć. Mam dla ciebie prezent.

<wyciągnął z płaszcza złotą maskę z kolcami w środku> ( http://www.youtube.com/watch?v=vV0NoICl7cE na 2.40 minucie)

Regnar: Co to kurwa jest....

Mężczyzna: Przymierz. W twoim rozmiarze. A i by następny twojego pokroju mówił mi po imieniu. Nazywam się Arkos.

Rengar: Zabieraj to kurwa ode mnie! Nieeee!!!

<Narok, posiadłość Hakkuina>
Hakkuin: Co tak słabo? Zniszczyłeś tylko dwa głazy jedną Getsugą!
Themo: Słabo? Te głazy miały wielkość bramy do Wyzimy?
Hakkuin: Potrzebujesz więcej treningu.
Themo: Trenuję od zakończenia wojny! Dzień w dzień! Nawet chwili przerwy nie mam!
Hakkuin: Czeka cię walka. Nie tylko z tym, któremu pozwoliłeś uciec. Coś więcej.
Themo: Co takiego?
Hakkuin: Warownia Starego Morza, daleko na wchodzie. Tam jest przejście. Ale nawet Łowca jest za słaby, by tam pójść. Trenuj dalej.
Themo zniesmaczony wrócił do treningu. Cały czas miał przed oczami Galatosa uciekającego mu sprzed nosa. Skoncentrował energię duchową w ostrzu. Getsuga, która została uwolniona zostawiła szczelinę w ziemi. Łowca zamienił miecz na kuszę. Każdy bełt, jaki wystrzelił przebijał grube głazy na wylot zostawiając w nich wielka dziurę.

<mężczyzna z pola zachowuje się dziwnie, przemierza las hałaśliwie i nieporadnie, jakby długie lata nie miał styczności z roślinnością; najwyraźniej nie dba o to, czy ktoś za nim idzie, chociaż czuje, iż jest obserwowany>

Tajemniczy mężczyzna: <rozglądając się uważnie po owalnej polanie, na którą wszedł> Tutaj będzie dobrze...

<człowiek spojrzał w bezchmurne niebo i stworzył dłonią dziwny symbol; przed nim pojawił się człowiek z włócznią w dłoniach i kolczudze na barkach, przywołany osobnik był wyraźnie zdziwiony i gdy tylko spostrzegł tajemniczego przywoływacza, rzucił się na niego>

<tajemniczy człowiek zwinnie i z wprawą unikał ciosów wojownika, tak, jakby nie były dla niego żadnym wyzwaniem, po czym jednym krótkim cięciem pozbawił napastnika broni>

Tajemniczy mężczyzna: Jak cię zwą, Inkwizytorze?
Inkwizytor: Nie mam obowiązku się tobie spowiadać. Lepiej powiedz, jak mnie tu ściągnąłeś.
Tajemniczy mężczyzna: <wyciągając ku Inkwizytorowi dłoń z dużą ilością pierścieni> Nie marnuj mego czasu; wiesz, co oznaczają te pierścienie.
Inkwizytor: Ale... to niemożliwe. Nie możesz być Wielkim Inkwizytorem!
Tajemniczy mężczyzna: Powtórzę: jak cię zwą?
Inkwizytor: <najwyraźniej mało rozumiejąc> Nazywam się Terus...
Tajemniczy mężczyzna: Ile lat minęło od wojny z demonami?
---------------
(Nie miejcie mi za złe, na potrzeby RP podałem konkretniejszą ilość lat, jaka minęła od pierwszego RP. Skoro to było między dwudziestoma a trzydziestoma latami, to założyłem, iż może to być dwadzieścia sześć lat. )
---------------
Terus: Dwadzieścia sześć lat
Tajemniczy mężczyzna: Dobrze, Terusie. Kto włada Świętym Oficjum?
Terus: Nikt. Zakon po wojnie stał się zbędny... Nie było już większego zagrożenia ze strony bestii, więc i Inkwizytorów pozostało niewielu.
Tajemniczy mężczyzna: Rozumiem. Żegnaj więc, Terusie.

<człowiek, nazwany Wielkim Inkwizytorem, ruchem błyskawicznym wbił miecz w klatkę piersiową Terusa, a wyrywając go, rozpruł wnętrzności Inkwizytora>

Tajemniczy mężczyzna: Qua hoc est testamentum meum...

<człowiek z mieczem ruszył dalej, w las>

Ostatnio edytowany przez BOOyaki (2013-08-15 23:31:54)

(OKOLICE VERDEN, LAS)
<Zamaskowana postać zauważa ciało pozostawione przez tajemniczą postać. Rusza do ciała i wykonuje dziwne gesty nad nim>
<BOOyaki nie zważając na nic, przemierza w pośpiechu las>
<Rusza za BOO, będąc coraz bliżej jej>
<BOOyaki przystaje, gwiżdże przeciągle i mówi, jakby do siebie>
BOOyaki: Mistrzami skradania nie jesteśmy... Co?
Zamaskowana postać: Chciałem byś mnie zauważył... BOOyaki...
BOOyaki: Ponad ćwierć wieku mnie nie ma.. A tu jeszcze mnie znacie? Wolałbym pozostać anonimowy...
Zamaskowana postać: Nie obchodzi mnie Twoje gadanie. Ważne jest dla mnie coś innego. Więc się poddaj... <Spod rękawa zamaskowanego wysuwa się ostrze>
BOOyaki: Heh... <lewa ręka postaci przybiera kształt sejmitaru> Jestem jednym z najlepszych. Niewielu jest takich, co wychodzą spod Bastionu o własnych siłach... <unosi ostrze Bastionu w górę, sejmitar kierując ku dołowi> Uciekaj.
<Zamaskowany atakuje ostrzem z dużą prędkością, z zaskoczenia tnąc przez klatkę szybko robiąc unik do tyłu>
Zamaskowana postać: Jesteś taki pewien?
<BOO spogląda na swoją pierś, mruga kilka razy powiekami, z niedowierzaniem patrząc na wojownika przed nim; przymyka oczy i kreśli błyskawiczny znak, rozpływając się w powietrzu, lecz po trzech sekundach, będąc za przeciwnikiem, tnie sejmitarem bezlitośnie w lewy bark, od razu biorąc następny zamach i uderzając ostrzem lewej dłoni między łopatki, jednocześnie nabiera rozpędu, z impetem odrąbując oponentowi prawą rękę>
<Zamaskowana postać, jakby nie czując bólu łapie za kark BOOyakiego>
Zamaskowana postać: Nie doceniłem Cię, BOOyaki.
<BOO, lekko zirytowany, prędko cofa się, jednocześnie wyrywając zamaskowanemu napastnikowi>
BOOyaki: Dobra, kmiocie. Kim jesteś i na chuj mnie męczysz?
Zamaskowana postać: Kim jestem? To dla Ciebie nie jest ważne...
<Za zamaskowanym pojawia się kolejne sześć, takich samych postaci>
BOOyaki: No, no, no... Ty stary pryku... Nie myślałem, że jeszcze ziemia nosi takie wraki. Powiedz mi, Crayon... Czekałeś na mnie?
Zamaskowana postać: Widzę, że rozpoznałeś mnie BOOyaki... Nie czas jednak na sentymenty, nie czas na wspominanie przeszłości. Sądzę, że dalsza walka nie ma sensu.
Zamaskowana postać: Jeszcze się spotkamy, a będzie to inne spotkanie niż dziś...
BOOyaki: Boisz się. Czuję to. Albo Ty stałeś się słabszy, albo to ja stałem się dużo silniejszy. Nieważne... Ja ćwiczyłem. Uciekaj już. Quia sic est voluntas Dei.
Zamaskowana postać: Już niedługo...
<Postacie znikają, a zamaskowana postać rusza w drugą stronę>

<mauzoleum królów>

<tutaj został pochowany Pierwszy Król Syjon i tutaj równierz spoczywa Xalex>

<mauzoleum jest już wsiąknięte krwią strażników którzy nie stanowili dla Arkosa wielkiego wyzwania>

<Arkos podchodzi do sarkofagu po czym otwiera go>

Arkos: Witaj Xalxie. To dla mnie zaszczyt. Stoję wełaśnie przed Zjednoczonym Królem. I przed głupcem który nie przewidział, że dla władzy jego synowie rzucą się sobie do gardeł. Szkoda, że mnie nie słyszysz. Potrzebuję czegoś co schowałeś bardzo dawno temu...

( Themo niestety musisz zmienić wygląd Laniusa i Ardasha. Wygląg Laniusa to demon dziewiątego kręgu. Najpotężniejszy demon w całym piekle ale zapieczętowany tam. Xalex raz go przyzwał do walki z Świętym Oficjum. A wygląd Ardasha to wygląd demona który był przeciwny inwazji na świat ludzi i to był chyba uczeń tego demona dziewiątego kręgu. Dlatego musisz znaleźdź jakieś inne zdjęcia do tej dwójki)


<podziemia Świętego Oficjum>

Arkos: Tu byli chowani wszyscy dawni Wielcy Inkwizytorzy.

<podchodzi do sarkofagu>

Arkos: Ksinter. Skurczybyk nieźle się ubezpieczył. Zapieczętował swoje ciało i dusze. Ale każdą pieczęć można zdjąć. Co sugerujesz?

<Arkos zwrócił się do postaci w cieniu>

Osobnik: Był kiedy Łowca imieniem Rience posiadający pewną zabawkę która mogłaby zdjąć pieczęć.

Arkos: Rience tak? Jest martwy. Ale jego ciało jest uwięzione w demonicznym wymiarze stworzonym przez Xalexa. Słyszałeś mój drogi? <zwraca się do innej postaci w cieniu> Jest dla ciebie zadanie...

Themo przyjął postawę obronną. Sparował cios trójzębu Ardasha. Przeszedł do piruetu i rozpłatał brzuch Laniusa, kiedy ten unosił broń z zamiarem ataku. Odskoczył przed ciosem Behemotha i przeszedł do ataku na rannego Laniusa. Ten zasłaniał się przed ciosami zadawanymi z góry bez ładu i składu. Themo przestał uderzać i powalił demona cięciem od dołu. Ten upadł na ziemię konając. Skontrował kolejny atak Ardasha odrzucając go do tyłu.
Themo: Dajcie mi prawdziwego przeciwnika.
Horrigan zaczął miotać kulami ognia, które Themo z łatwością unikał i odbijał mieczem. Demona zaczęły irytować kpiny łowcy, więc zaczął skupiać swoją energię. Miał na to czas, ponieważ Themo męczył się z wielkim Behemothem. Jego ciosy były tak silne, że burzyły ściany tych ruin, ale zbyt wolne, by trafił nimi wojownika. Horrigan skończył koncentrować energię. Pojawiła się przed nim kula, która zaczęła rosnąć.
Horrigan: Cero Oscuras!
Behemoth odskoczył unikając ataku. Kula wleciała prosto w Łowcę. Kiedy kurz opadł pojawił się Themo skryty pod Kopuła Gromu.
Themo: Tylko tyle? Ja ci zaraz pokażę magię!
Kopuła, która ochroniła Łowcę opadła, ostrze miecza zaczęło się jarzyć błękitem...